Wielokulturowość w dawnej Polsce

Wielokulturowość w dawnej Polsce

Współcześnie rozumiana idea wielokulturowości narodziła się dopiero w czasach nowożytnych.

Nie oznacza to jednak, że wcześniej nie istniały społeczeństwa złożone z wielu kultur, wręcz przeciwnie.

Prawie każde średniowieczne społeczeństwo zostałoby dzisiaj zakwalifikowane jako wielokulturowe – również Polska.

Działo się tak głównie dlatego, że nie istniało wówczas pojęcie granic, a o wiele ważniejszy czynnik niż pochodzenie stanowiła wtedy przynależność do danej klasy społecznej.

Jednak już za czasów Rzeczpospolitej Obojga Narodów wielokulturowość stała się wręcz znakiem charakterystycznym państwa polskiego.

Dwuczłonowy charakter państwa, składającego się z Korony oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego sprawiło, że tereny kraju zamieszkiwała ludność narodowości nie tylko polskiej i litewskiej, ale także białoruskiej, ukraińskiej oraz wywodząca się z krajów bałtyckich (biorąc pod uwagę współczesne granice).

Ważnymi mniejszościami narodowymi na terenie I Rzeczpospolitej byli także Łotysze, Niemcy a także ludność żydowska.