Wielokulturowość w II Rzeczpospolitej

Wielokulturowość w II Rzeczpospolitej

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Polska ponownie stawała się państwem wielonarodowym.

Jednak rodzące się na przełomie XIX i XX wieku pojęcie kraju narodowego, postawiło przed nią nowe wyzwania i sprawiło, że wielokulturowość nie mogła przybrać już takiego samego kształtu jak za czasów I Rzeczpospolitej.

Co uległo zmianie? Choć w tamtym czasie ludność pochodzenia polskiego stanowiła około 2/3 ogółu społeczeństwa, w niektórych regionach kraju to właśnie Polacy stanowili mniejszość w stosunku do Białorusinów czy Ukraińców.

Warszawa natomiast stanowiła drugie – po Nowym Jorku – skupisko Żydów na świecie.

Obecność mniejszości narodowych na terenie Polski nie była jednak akceptowana przede wszystkim przez środowisko nacjonalistyczne, czyli Narodową Demokrację.

Być może wynikało to z faktu zjednoczenia Polaków po wielu latach zaborów, co wymagało z kolei podkreślania ważności polskiego pochodzenia.

Władz sanacyjne robiły więc wszystko, aby ograniczyć wpływ mniejszości narodowych na polską politykę.